زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

عبدالله بن عبدالحکم (دائرةالمعارف‌مؤلفان‌اسلامی)




ابومحمد عبدالله بن عبدالحکم مصری (۱۵۰-۲۱۴ق)، از محدثان و فقهای مالکی مذهب قرن سوم هجری قمری در مصر بود.


۱ - معرفی اجمالی


ابومحمد عبدالله بن عبدالکریم بن اعین بن لیث مصری مکی، به سال ۱۵۰ق
[۱] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۳۴.    
در اسکندریه به دنیا آمد
[۲] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۶۷.    
و از مالک بن انس، اسماعیل بن عیّاش و اسد بن فرات روایت کرد
[۳] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۱۹۱.    
و اولادش عبدالحکم، محمد، عبدالرحمان، سعد و همچنین ربیع بن سلیمان جیزی و محمد بن سهل بن عسکر از او روایت کردند.
[۴] خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ص۲۰۴.    
وی از یاران برجسته مالک بود
[۵] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۲۸۸.    
و در مذهب مالک تفقّه نمود و به دسته‌بندی اصول مذهب وی پرداخت.
[۶] ابن حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۳۴۷.    
وی کتاب الموطا مالک را از خودش شنید
[۷] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۱۹۴.    
و کتاب فقهی السنة او را روایت کرد.
[۸] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۲۴۸.    
بشر بن بکر می‌گوید: مالک را در خواب دیدم که گفت: در شهر شما مردی است که به او ابن عبدالحکم گویند، از او روایت اخذ کنید که ثقه است.
[۹] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۷، ص۱۲۶.    

در تاریخ وفات وی اختلاف است، ولی اکثر منابع آن را در قاهره
[۱۰] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۹۵.    
و به سال ۲۱۴ق دانسته‌اند. وی در کنار قبر شافعی به خاک سپرده شد.
[۱۱] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۳، ص۳۴.    
آثار وی عبارت‌اند از: مختصر ابن عبدالحکم (دو کتاب بزرگ و کوچک)
[۱۲] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۲۴۸.    
، سیرة عمر بن عبدالعزیز
[۱۳] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۶۷.    
، المناسک و الاهوال و القضاء فی البنیان.
[۱۴] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۹۵.    
[۱۵] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۴۳۹.    
[۱۶] بخاری، محمد بن اسماعیل، التاریخ الکبیر، ج۵، ص۱۴۲.    
[۱۷] ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۵، ص۱۰۵.    
[۱۸] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۲، ص۶۹.    
[۱۹] شیرازی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ص۱۵۱.    
[۲۰] ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۲، ص۲۱۱.    
[۲۱] ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهب، ص۴۱۹.    
[۲۲] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۵، ص۲۲۰.    
[۲۳] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۰، ص۲۲۰.    
[۲۴] بخاری، محمد بن اسماعیل، التاریخ الصغیر، ج۲، ص۲۹۹.    
[۲۵] ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۱۱۷.


۲ - پانویس

 
۱. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۳۴.    
۲. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۶۷.    
۳. ↑ مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۱۹۱.    
۴. ↑ خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ص۲۰۴.    
۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۲۸۸.    
۶. ↑ ابن حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۳۴۷.    
۷. ↑ مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۱۹۴.    
۸. ↑ ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۲۴۸.    
۹. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۷، ص۱۲۶.    
۱۰. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۹۵.    
۱۱. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۳، ص۳۴.    
۱۲. ↑ ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۲۴۸.    
۱۳. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۶۷.    
۱۴. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۹۵.    
۱۵. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۴۳۹.    
۱۶. ↑ بخاری، محمد بن اسماعیل، التاریخ الکبیر، ج۵، ص۱۴۲.    
۱۷. ↑ ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۵، ص۱۰۵.    
۱۸. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۲، ص۶۹.    
۱۹. ↑ شیرازی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ص۱۵۱.    
۲۰. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۲، ص۲۱۱.    
۲۱. ↑ ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهب، ص۴۱۹.    
۲۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۵، ص۲۲۰.    
۲۳. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۰، ص۲۲۰.    
۲۴. ↑ بخاری، محمد بن اسماعیل، التاریخ الصغیر، ج۲، ص۲۹۹.    
۲۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۱۱۷.


۳ - منبع


پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۸۸-۴۸۹، برگرفته از مقاله «عبدالله مصری».



رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 214 (قمری) | شخصیت‌های قرن 3 (قمری) | فقهای مالکی قرن 3 (قمری) | محدثان اهل‌سنت قرن 3 (قمری) | مولفان قرن سوم




منبع: ویکی فقه ویکی فقه
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.